لباس شخصی های وال استریت
ارسال شده توسط امین در 90/7/24:: 4:25 عصربسمه تعالی
عکس تو را که دیدم که در اوج مشکلات اقتصادی و درست زمانی که بیکار شدی دلار آنش می زنی، با خودم گفتم این جا دلار ها هنوز برای بعضی ها بوی زندگی می دهد این جا کسانی هستند که به امید دلارهایی که بوی تازگیشان خفه ات می کنند نفسشان را حبس کرده اند. تو چه می فهمی چه لذتی دارد جیبهای برآمده از دلار را . ما در این جا کسانی داریم که برای دلارهای دولت شما وطنشان را آتش می زنند ولی تو برای روشنایی وطنت دلار میسوزانی ...!!!
اگر تو از زندگی در آمریکا احساس حقارت می کنی این جا برای بزرگان شما نوکرهایی پیدا می شود که شهروند آمریکا بشوند؛ هنوز به پنجره های سفارت سابقتان دخیل می بندند؛
اصلاح طلبان ما فکر می کردند از دماغ فیل جمهوری خواهی افتاده اند میخواستد با خریتشان ملت ما را وادار کنند به دموکراتهایتان سواری بدهیم.
دوران غریبیست ... امروز شما میخواهی داد و عدالت را بر سر کسی بزنی که در وطن من شده بودند اهالی حقوق بشر. جای شلاقهای که بر تن ما خورده از تهمت تحجر به خاطر کسانی بود که امروز می خواهند تو را از وال استریت بیرون کنند ..
راستی اگر ایران بودی میدانی به خاطر توهین به سیاست ها دولت آمریکا چی صدایت می کردند. بسیجی لباس شخصی، گروه فشار...
این صدایی که از حنجره ات بیرون میاید را اگر در زمان دولت اصلاحات در ایران میزدی چاقو و مشت لگد کسانی را نوش میکردی که برای گرفت گرین کارد کشورت به برادر خود رحم نمی کنند.
راستی برایم بگو انجا هم صحبت این هست که شما ساندیس خور هستید چون راهپیمایی های شما در هر صورت تایید شعارهای سی ساله نظام ایران است حرفهایی که سالها پیر و مرشد و ما میزند و بعضی ها میگفتند توهم توطئه است. بماند ما برای حمایت رهبرمان هر چند وقت یکبار باید گوش فلک را کر کنیم تا کسی خیال باطل نکند.
یادت هست که مرشد ما می گفت این بیداریها تا قلب اروپا هم می رسد راستی کشور شما از قلب اروپا می گذرد نه ...!!
دوست دارم یک روز از نزدیک ببینمت تو برایم حرف بزنی، من هم برای تو حرف های گفتنی بسیار دارم به
امید دیدار
