کوچه

 بسمه تعالی
صدا و سیما در تظاهری فریبنده اسلام گرایی و وفا داری به نظام با سریالهایی پا به منازل مردم گذاشته است که تمام گزینه های یک کودتای نرم را داراست. پنهان نیست که هویت این نظام همه اش از اسلام است و این نظام بدون اسلام همان طاغوت است و اگر کسی بتواند ماهیت اسلامی را از این نظام و ریشه های فکری مردم بگیرد، بی شک توانسته است زمینه های انحطاط این نظام و مقدمات فروپاشیش را فراهم کند. اگر اسلام را به غیر از گونه ای که پیامبر معرفی کرده است بیان شود دیگر ملائم طبع بشری نخواهد بود دیگر چه فرقی می کند با فرقه های انحطاطی همچون وهابیت و ...
ترکیه از کشور هایی است که برای معرفی آن به عنوان الگوی کشورهای اسلامی تلاش فراوانی شده است حتی شخصیت مشکوکی چون "مرسی" رییس جمهور جدید مصر آنرا به عنوان الگو معرفی می کند؛ البته با اسلامی که شاخ و برگش ریخته و چیزی شبیه مسیحیت امروزه شده است.

هم پیمانی ترکیه و اسراییل آنقدر ریشه دار بوده است ک حتی کشتی صلح ترکیه هم نمی تواند آن را پنهان کند، هم چنانکه دشمنی دولت ترکیه با شیعیان، با حضور رییس جمهورش در جمع عزاداران حسینی چیزی را عوض نمی کند. داعیه اسلام گرایی در ترکیه را می شود در فیلم های مذهبی و به عبارت درست تر ضد مذهبی انان دید که نشان از تفکرات اسلامی آنان و نگاه وبرداشتشان از اسلام است. کاری به تحلیل جزییات این سریالها ندارم اما نکته مهم پخش این سریال ها از صدا و سیمای ایران است که علاوه بر نشان دادن چهره ای منحرف با  جذابیت های دروغین از اسلام ، آنرا همراه با دنیا گرایی و ایجاد توقع بر این که هر عمل خیر و یا شری باید سریعا نتیجه اش در دنیا مشخص شود؛ ترکیه را هرچند با مبانی اشتباه در حال تولید و معرفی معارف اسلامی نشان می دهد و نا خواسته این الگوی اسلامی را صدا وسیمای ما پذیرفته و به جامعه هم تزریق می کند که این هیچ سنخیتی با مبانی اسلامی و حتی سیاسی کشور ما ندارد.

در مقابل روند تولیدات صدا و سیما وقاحت را از حد گذرانده است؛ در حالیکه در فضای سینمای ایرانی و ارشاد، فیلم هایی هم چون "دنیا" در عرصه هایی نیمه رسمی وارد فضای رسانه ای کشور شد و مخصوصا در مسیرهای شهرهای مذهبی همچون اتوبوس های منتهی به قم به صورت رایگان به بعضی راننده های اتوبوس هدیه داده می شد با حضور سریالهایی چون "یلدا" در رسانه ملی و درشبکه سراسری صدا و سیما دین را عین بد گمانی وغیبت و انواع رذیله های اخلاقی معرفی می کنند. این دقیقا همان جنگ نرمیست که از درون واز دشمنان دانا و دوستان نادانمان نشات می گیرد.
خوش خوابی دوستان و خستگی خواص همه در این برشهای نرم فکری و فرهنگی موثر است و بدا به حال ما که میدان را خالی می کنیم و ولی را در میدان نبرد تنها رها می کنیم.
بد نیست در آنجایی که اشتباهی را متضاد با اعتقاداتمان می دانیم حدالاقل یک تماس با نهاد مربوط داشته باشیم و به مهمترین وظیفه امان، دست و پا شکسته عمل کنیم.
                                      یا علی

بسمه تعالی

در ایام ماه مبارک رمضان خبر دردناک زلزله آذربایجان شرقی و کشته شدن شماری از هموطنانمان این ایام را با تلخی همراه کرد . عکس های وداع پدری با فرزند کوچکش مقابل چشمم هنوز مجسم است و عکس های زیبایی از زنده بیرون آمدن عده ای از زیر آوار، انگار امیدی دیگر به جانم می داد. جا دارد به عنوان یک مسلمان و یک هموطن به خانواده های داغدار تسلیت عرض کنم .
در این میان رقاصه های سیاسی شکست خورده ای که در زمان زعامتشان برای آذری زبانها کاریکاتور می کشیدند و در روزنامه رسمی دولت (ایران) منتشر کردند؛ پله کانی پیدا کرده اند برای بالا رفتن از شانه های مردم زلزله زده و اهرمی کردند برای حمله به بدنه نظام و حتی رهبری .
از آنجا که دروغگو فراموشکار است . جهت یاد آوری می گویم که همین اصلاح طلبان توسط آقای ابطحی در اواخر دولت اصلاحات طرح امحاء اقوام عرب را در ایران را مطرح و علنی کردند و فارس و عرب استان را به جان هم انداختند البته هیچ گاه از آمار کشته های قومی که بر سر این اختلافات جان دادند حرفی به میان نیاوردند.

 چقدر زود یادشان می رود این قوم مزبزب .

از مقدار پرداختن برنامه های صدا و سیما گرفته تا  سفر احمدی نژاد به عربستان برای حضور در اجلاس اضطراری سران سازمان همکاری های اسلامی را دست مایه تخریب دولت و نظام قرار دادند و هر چه می خواهند می نویسند و می گویند.

در بازی های دل سوزانه نمای کودکانه اشان بین زلزله ایران و حمایت ایران از دولت بشار اسد و مسلمانان میانمار دنبال پرتقال فروش می گردند و حتی عدم ساخت و سازهای مناسب را به دولتی هشت ساله نسبت می دهند کسی نیست بگوید بزرگترین زلزله معاصر ما در بم بود که اتفاقا در سال 1382 بود. چرا کسی صدایش در نیاورد چرا کسی از عدم مقاوم سازی و آمار بالای کشته ها دم بر نیاورد.
چه سکوت خفت باری و چه اعتراض مغرضانه ای.
نه این که طیف طرفداران نظام بی نقص و عیبند ولی اینان اعتقاداتی دارند که حدی از ادب و انصاف را رعایت کنند.
دلم برای این دلسوزان !!! مردم می سوزد که اثر خیانتهای بزرگی که به این نظام کرده اند را در تاریخ این کشور بنامشان کرده اند و مردم بیدار و آشنا به این طیف روی خوشی به آنها ندارند.
 بوی انتخابات ریاست جمهوری و ذلت حس بی اعتمادی مردم به آنها، وادارشان می کند این قدر کودکانه و هماهنگ با سایتها و گروههای ضد اخلاقی و ضد نظام خارجی، هر کدام قسمتی از نظام را تقبیح کنند.

کاش از این آقایان می شد پرسید آنزمانی که برای زلزله زده ها درخواست خون کردند، این حداقل کار را که می توانستید بکنید بعد می رفتنید قلمتان بر می داشتید و به دیگران اعتراض می کردید.

برای اختلاف انداختن بین قوم ترک وفارس هنوز کمی کودکید . غیرت ترک مردم آذربایجان را در سفرهای رهبری دیده ایم و شما نابرادران اصلاح طلب باید کمی بزرگ شوید تا این قدر ساده بازیچه دستان به یغما برندگان کشورتان نباشید.
شما را بهتر که در کنار همان عکس یانکی های آمریکایی ببینیم که بیشتر از این برای خودتان نخواستید.
والسلام

در یکی از شبهای آذر ماه 1329 ، جبهه‌ی ملی خدمت آیت‌الله کاشانی رسیدند و در آن جلسه ایشان طرحی تهیه کردند مبنی بر اینکه نفت ایران ، ملی شود و استخراج و فروش آن به دست ایران انجام شود . چند نفر از جبهه‌ی ملی طرح را امضا نکردند از جمله دکتر مصدق با این استدلال که امضای این طرح به معنای لغو کردن قرارداد 1312 می‌باشد و لغو این قرارداد که به دست رضا شاه امضا شده است موجب اجرای قرارداد دارسی می‌گردد . مکی می‌گوید پس از چند روز وی را وادار به امضای قرارداد کردیم و این موضوع در متن طرح نیز مشخص است که امضای دکتر مصدق با قلم دیگری انجام شده است . اولین بار که مصدق درباره ملی شدن صحبت نمود در 28 خرداد 1329 در نطق پیش از دستور است . البته این نطق نیز بیانیه‌ی آیت‌الله کاشانی بود که توسط مصدق قرائت شد . بیشتر بخوانید