کوچه

بسمه نعالی 
به مناسبت ایام حج یاد سفرعمره سال گذشته افتادم. آخرین شبی که مدینه بودم نیمه شب برای وداع با بقیع و حرم پیامبر به بین الحرمین رفتم.
با خیالی آسوده از وهابی ها موبایلم و روشن کردم و یه روضه  حضرت زهرا گذاشتم  تو حال خودم بودم که دو سه تا عرب از کنارم رد شدند
 چند قدمی که رفتند برگشتند و به عربی گفت خاموشش کن.
  منم که احساس کردم داره یه دستی میزنه گفتم شکسته به عربی گفتم: برای چی؟ گفت برای این که حرامه.
گفتم مگه صدا چی میگه. دیدم سه تاشون خندیدن و گفتم ما خودمان شیعه ایم و اهل منطقه احساء هستیم.
خلاصه نشستند کلی برای من داستان های درگیری با وهابی را تعریف کردند.
چند تاش از همه جالب تر بود یکی درگیری روز شهادت پیامبر بود که یک دسته بزرگ از شیعیان برای عزاداری میاییند به مدینه ولی پلیس عربستان آنها را می زند و آنها هم به خلفا لعن می کنند و انها هم دستور قتل عام میدن. فیلم هایش هم در یوتوب هست اگر سزچ کنید " احداث البقیع " میبینید.

داستان دیگری که از همه حالبتر بود برام داستان تخریب قبور اتمه و حرم پیامبر بود .
چنانکه در عکس می بینید در این برجستگی روی گنبد داستانی دارد . وقتی برای تخریب قبر پیامبر تصمیم میگیرند شخصی برای بستم زنجیر به گنبد بالا می رود  تا انرا در قلاب بیندازد ولی با معجزه پیامبر صاعقه به او برخورد می کند و همانجا به هلاکت می رسد. وهابی ها قانل به زیارات قبور نیستند و شیعه را برای این اعتقاداتش که به زیارت ائمه می رود مشرک میدانند. ولی باز هم با این گونه معجزات، از اعتقادات مسخره اشان دست برنمیدارند.
                                 بد جوری دلم هوای بقیع کرده
                                             بد جوری دلم میخواد برم یک بار دیگه نیمه شبا تو بین الحرمین قدم میزنم همونجایی که باید کوچه های بنی هاشم باشه
                                                                                                                                                               همونجایی که جریانهای و اتفاقات تلخی افتاده
                                                                                                                                                                                                     دلم بدوجوری تنگه...