کوچه

بسم رب الشهدا و الصدیقین

یادم هست در برنامه سینمای حرفه ای دیدم که وقتی چند بازیگر می خواهند نقش گوریل را بازی کنند حدود شش هفت ماه در کنار گوریل ها و به روش آنها زندگی کردند تا بتوانند نقش آنها را به خوبی بازی کنند و در نهایت در برنامه ای با افتخار ادعا کنند که مخاطبان نتوانستند تفاوتی در حرکات بین این بازیگران با حیوانات واقعی حس کنند.

دلم می گیرد وقتی در ایران می خواهند از دفاع مقدس حرف بزنند. کارگردانی که قبله خانه اش را نمی داند می خواهد از تندیس های معرفتی چیزی بگوید و تصویری بنمایاند.پای خاطرات شهدا که می نشینی، داستانهایشان را که می خوانی از ابهت و منزلت عرفانی این انسان های کامل حیرت می کنی این که آیت الله جوادی آملی در جبهه مبهوت درجات آنان می شود، این که امام خطاب می کند: شما راه صد ساله عرفان را یک شبه رفته اید را کسی می خواهد به تصویر بکشد که....

 البته از وقتی به دانشگاه هنر سر زده ام (اگر بشود نامش را دانشگاه گذاشت) باورم شده که از سینمای ما انتظار مفاهیم دینی را نمی توان داشت. اعتقاداتی و سخنانی در جریان است که زبانم از بیانش شرم دارد....

نامقدس ترین افراد می خواهند از دفاع مقدس ما سخن بگویند. ای کاش صدایم بجایی می رسید به این عزیزان بگویم: شما را به خدا بی خیال خون شهدا ...
حاتمی کیا که زمانی در خشاب ذهنش گلوله ای داشت که در هیاهوی تمدن گرایی و جامعه مدنی جنگ را تداعی کند، خودش را از کوچه "خاک سرخ" به مدرنیته سینما رساند و صدای آوینی را که در گوشش زمزمه کرده بود و زمانی با افتخار از آن یاد می کرد را فراموش کرد.
شهدا در تصور سینمای مدرن، شوخی با دختران و چشم چرانی وهمان تصویر مبتذل جامعه امروزی ماست که کنارش سربند یا زهرایی هست و قرانی و یک چفیه .راستی که از ذهن گل آلود جز این انتظار نیست.

این برادران!!! فیلم ساز همان عده ای هستند که از" شرابا طهورا "ی قران شرابش را می بینند و کار به ترجمه و تفسیر ندارند که این چیست و به چه معناست.
 دره عرفان دوکوهه را اگر دیده باشند اگر داستان عملیات رمضان کربلای 4و 5 را خوانده باشند . اگر حتی همین الان سری به مناطق جنگی بزنند نظراتشان متفاوت خواهد بود.کسانی که به قول علیرضا قزوه از راه شمال به جبهه می رفتند و ..

 دلم برای شهدا می گیرد وقتی سینمای ما یاد شهدا می کند.
این طور مواقع حرف آوینی بیشتر خودنمایی می کند که سینما ذاتا فاسد است چون زاییده فرهنگ اومانیستی و سکولار است.
بهترین حالتش بی خبری و نادانی اینهاست ولی اگر بخواهی موشکافانه ببینی شاید چندین "سیامک پورزند" را در میانشان  پیدا کنی.
                                         والعاقبه للمتقین