سلام

البته آيت الله حائري دو نکته ديگر را نيز ميتوانستند گوشزد کنند: يکي - احکام حلال و حرام نوعاً و غالباً تعبدي است و به سنجه عقل در نمي آيد. دومي - عقل ما آنقدر کشش ندارد که بتواند همه مصالح و مفاسد امور را دريابد. ضمن اين که آن عقلي ملاک داوري و قضاوت است که مشوب به اهواء و اغراض مادي و دنيوي نشده باشد.

نکته: به نظر ميرسد امثال آقاي مشائي عقل ناقص خود را ملاک ارزيابي همه امور ميدانند که چنين بي محابا در مورد احکام الهي نظر ميدهند.